《用东坡武昌寒溪韵三篇 其二》拼音

宋代朱槔

yòngdōngchānghányùnsānpiānèr--zhūgāo

dōngzhéguānwèifànghuítáohuāxuándōuzāiàichùzàoshǒujiànjiāngféijiāngméi

biǎnzhōuxiàolínghàomiǎoshòuqióngjiébàndēngcuīwéizūnshìfénglàngsǒuniǎozhuànzhēnzhuītái

piàoliúzhǎngyǒuběiquēmèngxièhòuguǒdōnghuáāitángzhíduìtóngshějīnzhúzhàozuòhuāchéngduī

shāngjiāoshéběnfánkǒuqīngshānléiliánshīgòngzuìmiánchùzhìjīnbǎopányánwēi

guān西zihǎoshìyuánxíngyíncāngtáiwénguòyuányòushàngjuéwànzhàngguāngmángkāi

línfēngdiàogǎnchìgōngjǐnmèngdiāocuīyīngxióngérānyòngzhùjīngwénléi

dōnghuàfǎnlàngsǒuchéngguīláiyīngzhōuqiánjiùshíhánhuāngwěilìngrénāi

朱槔简介

唐代·朱槔的简介

徽州婺源人,字逢年。朱松弟。有轶才,自负其长,不肯随俗俯仰。工诗。有《玉澜集》。

...〔 ► 朱槔的诗(73篇)