《送马伯庸御史奉使关陇》拼音

元代文矩

sòngyōngshǐfèng使shǐguānlǒng--wén

shèngcháowényùntóngguǐláifāngjūntiānguānjuéqiānrènxiáng

xiūlòushǐhàngāozhuīhuángtángnǎishàngshūjūnshùtángtáng

zàishìróngshēnshìróngxíngfēngyúncháohuìshìchuánfēnfāng

shěnjūnzhuógāoyǒuwèiliàngwénzhèngjiàozhìshènchízhāng

shìyǒngzhěshějūnwàngwèishǒuqiānqiànshùshāng

jiùjīngchéngjūnbǎizhǐwénjūnguānzhìtóngzǒuxīn

kuàngdāngyuǎnzhēngyánnéngcháofēnghàokōngsāngzhòngcǎo

guānshàngchuāngshèngnǎihóngwěihánxiūnéng怀huáikuìchǐ

jiānwēijiànchénjiéwéichílàifēngwēnyánbiǎozhōngshēnglǐn

nǎizhīlièzhàngliánzi

文矩简介

唐代·文矩的简介

长沙人,字子方。有才辩。卢挚廉访湖南,辟署书吏。成宗大德间授荆湖北道宣慰司照磨。英宗时选为礼部郎中,奉使安南,复命,进太常礼仪院判官卒。工诗文。有《子方集》。

...〔 ► 文矩的诗(9篇)