《和子由记园中草木十一首》拼音

宋代苏轼

ziyóuyuánzhōngcǎoshíshǒu--shì

huánghuángwángdōuzǒuqúnyàn

jiēwèiménguānbiàn

wēiguānguānjuàn

qiānniúkuíliǎocǎizhāishījuǎn

wéndōngshānzhìjiǔxiéyànwǎn

guìwèinéngwàngshēngliáoqiǎn

jīnyòuránshíjiékànguāmàn

怀huáibǎozhēnlánwǎn

guīchùshènjiēsuìwǎn

huāngyuánshùcǎodòngchénglín

chūnyángyánchǒujīn

táosuīmǎnjiàkùndàonéngrèn

liánbìngshíliúhuāhóngjīn

kuíhuāsuīcàncànqiǎnshèngzān

cóngliǎowǎnqīnghóngsuíqiūshēn

shēnggǎnshíjiéděngfèixìng

piāolíngyóushèngfēinéng

jiāngdàozhíqín

ānshuāngfēiláichénghuà

zhǒngbǎidàichéngbǎichéngrénlǎo

zhǒngcónghuìchūnzhǒngqiūdào

yīnyángměièsuízào

bǎishēngjiānshìfèitiānqiǎo

tiāngōngqiǎoyǒukěnjǐnwèihào

jūnkànhuòshēngchángcǎocǎo

xuāncǎosuīwēihuāxiùnéng

tíngtíngluànzhōngfāngxīnchā

qiānniúwèiniè

zǒuxúnjīngzhēnyǒu宿yuē

nánzhāishūchùluàncuìxiǎo

piāngōngzhùqiūsuìsuìhuàiluò

sǔnchūshìzhúshāokāi

fāngchūnjiébàojiǎjiànlǎogēnshēng

àidāngxià绿àiqiū

huángdàofēngbáihuāyáo

xíngfāngchénqiūfēngchángzǎo

shuízhīniànbiéjiànqiūguālǎo

qiūguāgǎnshuāngsǎnjīnggǎo

huànyóuguīshíshēnruòzǎo

bēimíngniànqiāngěnggěngzhìkōngbào

duōyōujìngwèi使shǐxuángǎo

guānshěyǒucóngzhújiégēnwènqiútīng

xiàwèirénsuǒjìngshàngróngdīng

yīnqínjièchāzhōngtíng

yuǎnfénlièzǒubiānshòulíngpīng

chángxiézhěndiànláiyīnhánqīng

néngtīngchuāngfēnglíng

qiōngqióngshēngshǔdàobáizhǐláijiāngnán

piàoliúdàoguānyóushīfānggān

zhuózhuócuìjìngmǎnyīnyīnqīnghán

wèihuāshíkuānglán

qiūjiélǎohánfēisuǒkān

zhǔgēnshíduìwēicán

láiguānnánshānzàiyóu

shānzhōngyǒucǎomèishēnyōu

chāngrénshíshēngluànshígōu

shāngāoshuāngxuěmiáochōu

xiàyǒuqiānsuìgēnsuōpánqiú

zhǎngwèiguǐshénshǒubáoāngǎntōu

guīnánshānshāncuìyóuzài

xīnsuíbáiyúnmèngràoshānzhī

cóngfāngláixiào齿chǐcàn

tàn怀huáichūxīnshīxiùduóshān绿

juéláimángmèidànshuōqiū

yǒucǎiqiáozidòngtīngqínzhù

guīláixiěshēngyóushèngrénjiān

yuèshí宿xuéfāngshīmèngyóunánshānchūshīshùshípiānmèngzhōngshénàizhī

nǎijuéwéiyúnshuàibēiqiū

shēngqiūjiànfāngxīnkōngzhī

rénjīngsuìwǎnwéiyǒuànqióngbēi

huākāijiànshuǐshànghuāluòjiànshuǐméi

shuāiqióngzhésuìxiāng

chǔfāngduōgǎnqiūfēngyǒngjiāng

luòyīngmǎnwèicháo

苏轼简介

唐代·苏轼的简介

苏轼

苏轼(1037-1101),北宋文学家、书画家、美食家。字子瞻,号东坡居士。汉族,四川人,葬于颍昌(今河南省平顶山市郏县)。一生仕途坎坷,学识渊博,天资极高,诗文书画皆精。其文汪洋恣肆,明白畅达,与欧阳修并称欧苏,为“唐宋八大家”之一;诗清新豪健,善用夸张、比喻,艺术表现独具风格,与黄庭坚并称苏黄;词开豪放一派,对后世有巨大影响,与辛弃疾并称苏辛;书法擅长行书、楷书,能自创新意,用笔丰腴跌宕,有天真烂漫之趣,与黄庭坚、米芾、蔡襄并称宋四家;画学文同,论画主张神似,提倡“士人画”。著有《苏东坡全集》和《东坡乐府》等。

...〔 ► 苏轼的诗(1731篇)