《挽齐斋倪尚书》拼音

宋代刘宰

wǎnzhāishàngshū--liúzǎi

nánshānyǒusōngxúnzhàng

xuěgēnténgluóqiǎoxiāngbàng

gāochēngqīngkōngluòluòshàng

liáodōngbáiguīchéngguōyàng

niǎoshícháoyànfēihuǎng

zhītiányǎochāopéngláng

shàngshūqiānzàirénzibèixíng

fāngshíxuézhìxíngduōjiǎokàng

dàochángyuēfēizhìdāng

shìshìyǒufānyīnyángxiāozhǎng

shuíchànggōngwěi使shǐjǐnwǎng

chípínggōngbiànzhíwǎng

qiánzhānshàngtónghòufēidǎng

jièránliǎnglánpèiqiānzhàng

wéihuángjiànzhèngzhíshǒuyán访fǎng

luánjìnzhíshìjīnhuájiǎng

sānchùliǔshìshīniànsàng

suìwǎnláiguījiùshìsuǒyǎng

wénchāngguìtáixīngliánliǎngzhǎng

zhēnyuáncháoshìshǎozhèngshǐfēngdàng

yānliúgǎnshíshìchūshàng

guāngzhǎnjiǎyánhuākāizhàng

xínglèijìngjuéchénxiǎng

liáoliáoxiāngshānwēngshèngchùbèixiāngfǎng

suīlínhuàjǐnfàngkuíhuòxiàng

qínshǒushūzhìyóuzhǐzhǎng

nèibǐngzhuānwàicōng广guǎng

guóběnxiāndìnghǎiwàng

guóshìqiángshòukuáng

jīnkāijuǎnxīngdòuzhàoqióngrǎng

yǎnyǎnjiāngwēigěnggěngshénwáng

gèngwèiliútàiránmèishuǎng

shùhuáfēngzhù使shǐchénzikuàng

cóngróngyǒuliúzhìqiáng

píngshēnggāngxiōngmiàochōngyǎng

shēngménzhījìngxiàng

jiǔjīngzuòqiānhènliàngliàng

刘宰简介

唐代·刘宰的简介

刘宰

刘宰(1167—1240)字平国,号漫塘病叟,镇江金坛(今属江苏)人 。绍熙元年(1190)举进士。历任州县,有能声。寻告归。理宗立,以为籍田令。迁太常丞,知宁国府,皆辞不就。端平间,时相收召誉望略尽,不能举者仅宰与崔与之二人。隐居三十年,于书无所不读。既卒,朝廷嘉其节,谥文清。宰为文淳古质直,著有《漫塘文集》三十六卷,《四库总目》又作有语录,并传于世。

...〔 ► 刘宰的诗(343篇)