《秋日过三元宫山馆听越尘道人弹琴》拼音

清代黄培芳

qiūguòsānyuángōngshānguǎntīngyuèchéndàoréndànqín--huángpéifāng

yuègāngzhīshùchuánxiāoshūcǎoshùliángjuānjuānqīngshānjiǎohéngzhúyǒucányángbànwénfēngchán

gāoqiūguòrěndàorénzhāoshǒuhuānránxīnzǎosuìyóuwàifēng姿jùnshuǎngshéngāoqiān

dàoshūkuìwèicéngshíshìqiěláitánxuánqīngqínmiàoshěnzifànwèidànxián

píngshādiàozuìqīngyuèhuǎngyànluòliángfēngtiānchíhuígèngzòuhàngōngqiūpíngyōuyuànqíngchuán

wénshīzhèngyǒuluóxìngbàoqínhǎozuòfēiyúndiānhuánglóngbáizàiyǎnqiánhuāyáocǎofēnyánbiān

shílóusāngèngxiàntiěqiáopiāomiǎoláiqúnxiānshízuǒbáichányòuzhìchuānhǎishàngchénglián

jiēānniècóngshīwǎngbǎifēngtóuchuīmián

黄培芳简介

唐代·黄培芳的简介

清广东香山人,字子实,又字香石。嘉庆九年副贡生,官内阁中书,少时力学,以诗名,诗格高浑,与张维屏、谭敬昭并称为粤中三子。在罗浮山顶筑粤岳祠以观日出,因自号粤岳山人。卒年八十二。有《浮山小志》、《缥缃杂录》、《岭海楼诗文钞》等。

...〔 ► 黄培芳的诗(6篇)