《读史 其四》拼音

清代王芑孙

shǐ--wángsūn

huátáiyánzhōuwèijìnzhànzhēngběnyuánhuáshìlěizēngzhīwèichéng

jiānyǒumíngzhǐwèisuílínggèngjiānxiǎngōngnǎngdiézàifēnmíng

bīngguìgōngxiáshìzhēngmíngāngxiàsuǒshēng

zhìjīnxióngguānshàngzhǒngjiéyīngchéngzhùláijiǔhuòkōngzhēngchéng

róngzhuōzhuīānyǒupàohōnghuǒgōngliángxiàxuézhīnéngqīng

táiqiánchìméishānshàngbáimíngyuánróngxiāofēnshùdàngkòujīng

dēngyúnshǔfēngléijīngmiènǎicháoshíjuélǎobīng

zǎixiāngshūyǒujiāngjiēhánpéngmóushuàidūnshīyuèxuéshīzhēn

王芑孙简介

唐代·王芑孙的简介

王芑孙,字念丰,号惕甫,一号铁夫,长洲人。乾隆戊申召试举人,官华亭教谕。有《渊雅堂集》。

...〔 ► 王芑孙的诗(43篇)