首页 > 古诗词 > 安边 > 拼音

《安边》拼音

宋代袁燮

ānbiān--yuánxiè

ānbiānzàiliángjiāngzhìcháoshēng

biānjiāngliángchénnéng

shúwèiguózhīliángguìjiān

zhìnéngzhìqíngrénnéngjūn

yǒngrènzhǎozhōngxīn

xìnzāirénzhōngjiéxūnmíngzàiwáng

rénshìgǎnhuìdàimíngzhǔ

yīngruìjiàndìng

fènrénjiāoqiúwàn

sānbiānshíjiāngrénrénfèncái

wēimíngbèicǎozhéchōngzūn

dāngniánchǒnglóngděngwèi

guānshìshànzhēngquèjīnfēng

yàoshímiànchényánjiàndāngníng

tiānyánduìzhǐchǐ殿diànzuòróng

děngwàngzūnbēiqīnàijūnfèi

jiǔshùèrshízàijìnshíhánshǔ

hànchāoshǒuguānnánfànjiǎ

lìngānyǒuyōuzhàotīng

jìnzhì{{zuǒtóngyòu}}

yǒuměizhuìzhíshìjìnděngér

yǒujuānfèn

kàoshǎngniújiǔxiāoxióng

tānmàojuéxiǎnqíngqīn

yīnmóushùqīnfànxiānshìyánbèi

shīsuīduōyǒnghàn

gōngsuīwéngǎnzhōu

nǎizhīānjiāngbǎojìnggōngzuì

hàngāowěipíngchéngliáng

bēijiéqīnjīnzēngfèngjiāo

sòngxìngzhǔshèngqúnlóng

běirénxiānshìyǎnqián

fāngjīnsuīzhìpíngchèsāngwèiyīn

hǎoníngshìréncáiyàoduōzhù

láizuìěrguóshíqiě

shǔyǒuguānzhāngyòngzhōu

duōshìjīnlíncuòxīnchǔ

yóuquányàoményàogōnglùn

huìdānglüè使shǐwèiwǎng

shēnhóngzhíběngēnzhōuyǒu

ēnróngyǒugǎnshīshè

wénchúnhuàzhōngyǒuchényuēchéng

fāngtiánètángluòshēnxiǎn

dāngjiànchūqúnjiāo

huángxīnduànhuòbiānchéngàn

wǎngshìwèimíngshíchù

guīhéngyàojīngjiǔfèiquēyàorèn

xièyàoshúrénmínyàoshēng

wěirènguǒchányángǎnqīng

shǒuwèiguǒrénchénggōngyàoyǒu

shúwèidāngjīnshíshìkāi

袁燮简介

唐代·袁燮的简介

(1144—1224)庆元府鄞县人,字和叔,号絜斋。师事陆九渊。孝宗淳熙八年进士。调江阴尉。浙西大饥,前往赈恤有方。宁宗即位,为太学正。庆元党禁起,以论去。召为都官郎官,迁司封郎官、国子祭酒。后为礼部侍郎。与丞相史弥远争议和事,被劾罢。起知温州,进直学士。卒谥正献。有《絜斋集》、《絜斋家塾书钞》等。

...〔 ► 袁燮的诗(123篇)