《送广帅赵平斋当选暨解印趋朝》拼音

宋代李昴英

sòng广guǎngshuàizhàopíngzhāidāngxuǎnjiěyìncháo--mǎoyīng

hǎibīnlǎotóngniánzàixià

chūnfēngsuōàitiánshě

zhuàngzhōngzhuīzhúkuǎnduàn

tántāochèngōngxiá

guānláisānjìngxiǎoduìlínwēngchà

mínggōngjiéjùnrénlínchēng

diǎnxíngyàngzhūlǎoxiōngyùn

西pàiyuánjìngtáoxiě

cáigāoshìnánzhǐshǒubāitàihuá

chéngyáoshǐlǐngfēngcǎixián使shǐzhě

tángtángkāikǔnshǔxuē

táiduānyǒulǎochuǎngyǐnghánshāshè

zhōngmiǎnliúzhīháinèijiè

língzhāiānchùlěngdànxiánsēngxià

qiántuīshòujīnbèishì

shǒuzhuóquánwēngzuò使shǐtāohuà

jiāméngshēngbèiyuán

xúnliánghǎisuìpíngyǐngchuān

wēifēngtōuqièxiāoguǐzhà

nénglìngdǎoshī

kāicāngsànqióngjiǎnsuìjià

gòngchǎnghóngchǎngshìqiānjiānshà

guānxiánměizhènggōng

chánzhēnwǎngleyǒushígòngtuò

jūnzijìngshānghuīkuàizhì

zhàoháijiǔbānmíngjià

qīngchéngsòngjīntíngqiānlǎnrěnshě

lǎoqiánzhìzàibàijìnjiǎ

cháoyàogǎnyánqièxiàoyīn

xíngzhòngsuǒwàngpánshígǒngzōngshè

李昴英简介

唐代·李昴英的简介

李昴英

李昴英(1200—1257),字俊明,号文溪。广东番禺人。南宋名臣。早年受业崔与之门下,主修《春秋》。南宋宝庆二年(1226),李昴英上京会试,成广东科举考试的第一位探花,后任福建汀州推官。端平三年(1236)后,曾任太学博士,直秘阁知赣州等职。淳祐元年(1241)被丞相杜范荐任为吏部郎官。淳祐二年(1242),任太宗正卿兼国史馆编修,后又升任为龙图阁待制,吏部侍郎,封以番禺开国男爵位。宝佑五年(1257),在广州病逝。著有《文溪集》、《文溪词》等多卷。

...〔 ► 李昴英的诗(158篇)