《【南吕】干荷叶》拼音

元代刘秉忠

nángàn--liúbǐngzhōng

gàncāngcānglǎobǐngfēngyáodàngjiǎnleqīngxiāngyuètiānhuángdōuyīnzuóchǎngshuāngzàiqiūjiāngshàng

gànyìngzhezhébǐngnánqíngqiànfēngdàiqíngchéngzhūnán宿tāntóu

gēncuīzhébǐngxiécuìjiǎnqīngxiāngxiènènshíjiéwànjuéhóngyuānbáinéngzhēqiáocuìsǔngàn

gànduōnàifēngshuāngcuòtiēqiūdàozhīgōngchàngcǎiliánmèngfánhuáguò

nángāofēngběigāofēngcǎndànyānxiádòngsònggāozōngchǎngkōngshānjiùjiǔfēngliǎngjiāngnánmèng

láizuìtuóhuāqiánguòxǐngláiāèrgèngguòchūnshāndìngbàndàohuāzhuā

gànshuǐshàngjiànjiànjiānggēnjiāngsuíjiāngwèndāngjiāzhōngyǒuwènzheyán

jiǎoérjiānshǒuérxiānyúnshūérbànbiānliǎnértiánhuàérzhāngèngfánnǎogèngxiānzhínènfēngliúqiàn

刘秉忠简介

唐代·刘秉忠的简介

刘秉忠

刘秉忠(1216-1274年),初名刘侃,字仲晦,号藏春散人,邢州(今河北邢台市)人。因信佛教改名子聪,任官后而名刘秉忠。元朝杰出政治家、文学家。刘秉忠是元初政坛一位很具特色的政治人物,对于元代政治体制、典章制度的奠定发挥了重大作用。同时,又是一位诗文词曲兼擅的文学家。至元十一年,逝世。元世祖赠太傅,封赵国公,谥号文贞。元成宗时,追赠太师,改谥文正。元仁宗时,追封常山王。

...〔 ► 刘秉忠的诗(135篇)