《【黄钟·醉花阴】 豪侠》拼音

明代谷子敬

huángzhōng··zuìhuāyīnháoxiá--zijìng

jiǔzānhuāxiānghuājiǔnèiyānliúshùzàihuāyuèyǎnjiǔwàng怀huáijiǔyànhuānóngjiǔzàihuā

dùnjuéshùniánláijiāngzhèyàngdexīnchánggǎi

qiānyīngxiǎngdāngchūkuángtàizuìxiāngzhōngfànglàngxíngháicháijǐndōushìlíngháomàidōushìxiē

kuòlùngāotánliángdòngcáiānbāngdìngjiànhuīxīngdòuxiōngjuǎnjiānghuái

chūduìzidàochūnláidōngchéngnánxìnqīngcōng绿táiliǔyīnzhōngràochěngkuángguāifāngjìngnèizhuāng

yāozhēnmàifěnqiángshàngshī

guāfēngdàoxiàláiràodìngdiāolánchuíyángbǎi绿yīntínghuáiqiāngjīnchuánzhàolánzhōuwàixìnwàng

怀huáitīngyùnyōuyōushēngpàiyáowánshànxiāngáiyǒufěicuìxuānshāchúshǔlóutáipěngyáoshāng

jiǎnbǎilièzheshíèrjīnchāizhíchīdewǎnliángshēngyáotiānwàigòngcǎiliánrénguīlái

西ménzidàoqiūláixiězhǎngkōnghányànérkānrénàitiānqiūyuè绿éryīnhuángér

kāixiàolóngshānluòmàolǎoxiùcáizhíchīdeliǎnyūnhóngshēnziérwāijiāorénér

shuǐxiānzijiànjièshìshìshìjǐnzhènshūkuángtàibáijiāngjiāng

jiāngbǎojiàngòngyáoqínháiháiháihuāqiángòngjiǔzhàixiántiānkuānhènzhǎiyayaya

quèyuánláishìdōngjǐngyōuzāikànkànkànxièzhǎngkōngruìxuěfēngluànshāijiànjiànjiànàobīnghúnméinánxuān

wàixīnxīnxīnshísòngjiāngànxiānglái

wěishēngcuìwēihóngdāngjièqínshūchūmáozhāishìzhèbānhǎoguāngjǐngcéngduōjiànlái

谷子敬简介

唐代·谷子敬的简介

谷子敬(生卒年不详) 金陵(今南京)人。明代戏曲作家。元末官至枢密院掾史。明洪武元年(1368)因是元代旧臣充军源时,伤一足,终生悒郁。其作品中有涉于明洪武二十四年事,可知其卒年当在此年之后。所作杂剧五种,今仅存吕洞宾三度城南柳一种。《元曲选》太和正间谱评为“如昆山片玉。”并评曰:“其词理温润,如镠琳琅玕,可荐为郊庙之用,诚美物也。”明李开先在《词谑》中亦说:“《吕洞宾三度城南柳》次套,谷子敬生平得意词也。”谷子敬除杂剧外,尚有二套散曲存世。《录鬼簿续编》记谷子敬作散曲曾云:“蒙下堂伤一足,终身有忧色,作《耍孩儿》乐府十四煞,以寓其意,极为工巧,惜此曲不传。”

...〔 ► 谷子敬的诗(3篇)