《徐伯敬哀诗》拼音

元代乃贤

jìngāishī--nǎixián

xiāoxiāochéngnánbáiyángjiāngxiàyǒuzhǎngtáiyángjǐngyóuzhú

jiābēiwǎngzhězhēngjūnbiǎoguānzhú

shísānzǎosàngjiéjiéyǐngqióngshíshíjūnqīngdēngzhàoshū

shíxuézhuànzhòuzhōngdǐngbǎochēngjuānlínlùndòngqún

shēngxiāotiáomíngshēngqīngshūlǎoérbìngmáng

jūnnéngjǐnwēnqìngxiàgōngshuǐshūshīshūduìchuáng

ménményàoshíyánpénglèiqīnjiēcānshāngshíxiāngshǔ

zuócóngyànshānguījūnwéishǒuqíngduōjiǎnjiǔjiànlíng

chūménrěnshězhànglíngchénshūláijuānguǎn宿

āijūnduōjiānrěnshìzhīluòdànshēngyuèkuīwànghái

jūnwǎngfǎn使shǐlèiyíngzhōngkuìpínyòunánshān

rénwèituōcānwèiményúnbáiyīncǎncǎnfēnghào

jiǔyuánduōhuángrǎng宿cǎozhǎngxīn绿píngshēngqíngguǒlèihán

乃贤简介

唐代·乃贤的简介

南阳人,字易之,葛逻禄氏。不喜禄仕,能文,长于歌诗。时浙人韩与玉能书,王子充善古文,人目为江南三绝。顺帝至正间,以荐为翰林编修。有《金台集》、《海云清啸集》。

...〔 ► 乃贤的诗(203篇)