首页 > 古诗词 > 董节妇 > 拼音

《董节妇》拼音

明代王叔承

dǒngjié--wángshūchéng

dǒngjiéxìngyuánshìjiāng西ānzhīyǒngfēngrén

niánèrshíérzàicóngshēnjiéshìliángxiào

zhèngzhōngmǐnkòukòuyǒngfēngbèizhíwàn

yòuchíāiqǐngqiúzéishēngzhī

huìzhīxiōngdǒngfèngqiúzéishēngāiqǐng

zéizhījiēshēng

tóngzhízhějīnshēngqīnjiànzhīyún

yǒurénxiàowèixiànyǒngfēngjiézi

sòngjiéshìshénxiáng

jiéyǒuzishāng

shāngzimíngxíngrénjiésūn

jīnniánshíyǒuliùxíngrénzǒuqiānláihuìzèngyánwèi寿shòu

zhī寿shòufēixīndǒngjié

rányǒngfēngyòuyuēyǒuliúmǒuluóshìzhězéitóujǐngér

gàitóngshí

mǐnqiúkòuyǒngfēngxiàndǒngjiāyuánzāobīngluàn

wéiquánjiéquánwànrènjiāoqiányánbiàn

zhīníng

zhīxiōngyòuqǐng

yuēréncánxiàozibēiguǐshénshèlièjīnshíkāi

qiúshēngzishēngshízhēngtiānsuǒāi

zhìqínggǎnzéizéiliǎnshǒushuíjiànzhījīnxiùcái

dǒngjiéjiéxiàoliǎngnán

èrshíshǒuguǎshíhánjiāngdòngxuěyún

yǒusūnqiānláiwéngàowǎngshìqīngpáo湿shī

zéitóujǐngdāngshígèngyǒuliújiā

王叔承简介

唐代·王叔承的简介

王叔承(1537—1601) 明诗人。初名光允,字叔承,晚更名灵岳,字子幻,自号昆仑承山人,吴江人。喜游学,纵游齐、鲁、燕、赵,又入闽赴楚。叔承以其无礼贤下士之实意,赋诗离去。又客大学士李春芳家,嗜酒。春芳有所纂述,常醉卧弗应,久之乃请其归。太仓王锡爵是其布衣之交,对三王并封之议,遗书数千言规劝之,锡爵为此叹服不已。其诗为王世贞兄弟所推崇。曾纵观西苑园内之胜,作汉宫曲数十阕,流传于禁中。著作有《潇湘编》、《吴越游集》、《宫词》、《壮游编》、《蟭螟寄杂录》、《后吴越编》、《荔子编》、《岳色编》、《芙蓉阁遗稿》等。

...〔 ► 王叔承的诗(83篇)