《赋得庭中有奇树诗》拼音

南北朝贺循

tíngzhōngyǒushùshī--xún

sānchūnjiéshǐfāngfēiyóucǎodòngchūnhuīxiāngfēngpiāohuājiānhǎoniǎomíngzhīshàngfēi

línchíjiānzhúpiānzēng绿jiēyìngxuěfēnwēnshìtíngqiánjìngyánchuīlóuzhōngnéngzuò

céngwényuǎnbiéjiùnánpānzhéhuìzèngjiāzhǎngtiáoběnkānwèidàiyóuláihǎozuòwéi

xīnghànzhuǎnyuèlúnmíngpáihuáiquèxiāngjīngshíyōurénlánjìngshānchuāngfāngguìcóngshēng

贺循简介

唐代·贺循的简介

(260—319)东晋会稽山阴人,字彦先。博洽善属文,尤精礼传,操行高洁,言行进止,必以礼让。举秀才,迁武康令。尝讨石冰,不受功赏。陈敏为乱,以疾辞伪命。乱平,征拜吴国内史。不就。入东晋,屡加征拜,惟为太常而已。与顾荣等拥戴晋元帝。数陈利害,言而必从,为当世儒宗。官至左光禄大夫、开府仪同三司。卒谥穆。

...〔 ► 贺循的诗(2篇)