《赠鄱阳府君张仲膺诗》拼音

魏晋陆云

zèngyángjūnzhāngzhòngyīngshī--yún

shénlínyǒu

huámiàoshí

huángcháo

qióngwénzhì

bīnbīnjūnzi

shēngtángshì

tàishàngyǒuyào

zidànhuī

zhīnán

ziwēi

wéi

chūqiān

tāotāojiānghàn

nánguózhī

èr

dōngtáng

pōunánzhēng

tiānzimìng

chēróng

rùnzhī

bèicāngshēng

zhī

wēizhènqúnchéng

quèhuà

chóngxiánrén

fèngshū

lóngzhuólín

huāngsǒu

gǎnbīn

suīyúnjiùbāng

mìngwéixīn

sān

biànnánjīn

zhōngshǐ

xiǎnyǔnjūnzi

qióng

hóngréndào

jiū

xiánshòujué

xúnqiángqiángōng

jīnzhéguì

yíngchōng

jiēxīnhuà

àijiùfēng

lóngyīngmíng

dūnfēng

zhōngzhìchǒngjiā

xiàozhìróng

nèichóngnánfēn

wàiqīngmíng

wěiwěitáng

xiòngzēnghuá

sāng

jué耀yàokǒngduō

bèixiùzhòuxíng

rényōuxiàn

jiēyúnfēizǎo

shútóngcàn

réndào

nán

huìshēngjùn

biéshùn

jiē怀huáirén

yúnlái

gòngyánzhíshǒu

yǔnzhī

xuánhuángtǐngxiù

dànshòuzhìzhēn

xínggāigāo

bèixīn

guāngyíngzhīwěi

suíbiàntóngzhēn

téngdōuzhījùn

lóngfèngchén

èr

huánghuángmíngzhé

yīngshēng

huáyìngshū

shízhèntiāntíng

chū

gàngànníng

xiàliángtái

shǔ

dōngwéibāng

fēngshuāngshìchù

jiē宿

shuí

piāoyáojiānxīn

fēishú

yánniànjūnzi

chàngwéixīnchǔ

sān

yōuyōushānchuān

xiāoxiāozhēngxiá

zhìshēngjiāoyáo

jiàngshèhóng

yán

chéngxiǎnérjiā

rén怀huái

bǎo

xièhòuxiāng

liángyuànnǎicóng

féngzhī

shuígōng

pān

媿kuìgāofēng

shíguòniánmài

ànrǎnsāng

guānglàirùn

zài

jiǎ

dùnwàng

fànjīnchuān

shī

àihuī

suìàndōng

yōuyōudōng

liàn西guī

zhānqínggǎn

qínyīnxīnbēi

zhīzimài

jīng

wángshìduōnán

zhòngyānpáihuái

陆云简介

唐代·陆云的简介

陆云

陆云(262年-303年),字士龙,吴郡吴县(今江苏苏州)人,西晋官员、文学家,东吴丞相陆逊之孙,大司马陆抗第五子。与其兄陆机合称“二陆”,曾任清河内史,故世称“陆清河”。陆云少聪颖,六岁即能文,被荐举时才十六岁。后陆云任吴王司马晏的郎中令,直言敢谏,经常批评吴王弊政,颇受司马晏礼遇,先后曾任尚书郎、侍御史,太子中舍人、中书侍郎、清河内史等职。陆机死于“八王之乱”而被夷三族后,陆云也为之牵连入狱。尽管许多人上疏司马颖请求不要株连陆云,但他最终还是遇害了。时年四十二岁,无子,生有二女。由门生故吏迎葬于清河。

...〔 ► 陆云的诗(151篇)