《游仙四首》拼音

唐代王绩

yóuxiānshǒu--wáng

zànchūdōngbēiguò访fǎngběiyánqiáncàijīngxīnxuédàowánglièjiùchéngxiān

jiàláichénglóngniánsānshānyínzuòdòngwèitiān

jīnjīngfēijǐnshísuǐliūyīngjiānbēishēngshìxiádàisāngtián

shàngyuèzhīlánjìngzhōngyáncuìfángjīnxīnliànshǐjiānxiāng

liùhuánggōngshùsānménchìfāngchuīshāliáozuòniǎodòngshíshìwèiyáng

gōushìháichéngyíngzhōuhuìzhǎngshuízhīběiyánxiàyánshǒuyǒngshang

jiéxúnzhàngshānméndàoshìyánzháixiānréngèngyǒucūn

xiéhéngguìzhǔxiǎojìngtáoyuánchuángchénshāolěngjīnhuǒshàngwēn

xīnyóuběiwàngshìzhì西kūnchóuguījiùxiāotiáo访fǎngzisūn

zhēnjīngzhīshìxiāndìngwèimàixīnzhǎngqièkāngmìngshì

sāngshūjīnquējiǒngtáizhòngshíliángwēizhàoshuǐránjiǎoyóushānfèi

táowénzhǒnglóngzhúwèijīngwèixiàngtiānxiāndàohuángjūnzhī

王绩简介

唐代·王绩的简介

王绩

王绩(约590~644),字无功,号东皋子,绛州龙门(今山西河津)人。隋末举孝廉,除秘书正字。不乐在朝,辞疾,复授扬州六合丞。时天下大乱,弃官还故乡。唐武德中,诏以前朝官待诏门下省。贞观初,以疾罢归河渚间,躬耕东皋,自号“东皋子”。性简傲,嗜酒,能饮五斗,自作《五斗先生传》 ,撰 《酒经》 、《酒谱》 。其诗近而不浅,质而不俗,真率疏放,有旷怀高致,直追魏晋高风。律体滥觞于六朝,而成型于隋唐之际,无功实为先声。

...〔 ► 王绩的诗(50篇)