《依御史温飞卿华清宫二十二韵》拼音

唐代徐夤

shǐwēnfēiqīnghuáqīnggōngèrshíèryùn--yín

língzhēngshuǐnuǎntiāndàichényóuyuègǒngliánhuāxiùfēnggāoruǐqiū

cháoyuándiāocuìqiǎoxiùqiónglóuhǎigōnglǐnghuángjīnluòtóu

wánggèngzhàngguìdiéfēnghóumíngyuāncháoyángzhèqiú

gāozhēngdǐngshùnràngchuíliúduòěrxiányīngshíchāizuìshōu

fēiyānlóngjiàncányuèzhàojīngyóushuòqiúzǎolínyángjiěpèixiū

gōngcáijǐnduànluòyíngōuxīnfēngxiànzhǎngānjiùyōngzhōu

xuěchuánbèichánbìnchāshānliúduìjǐngzhānyáoshēngtiānjiàcǎiqiú

dānshūchénběixuánjiǎhuànniúshènggàoduōtúnfǒushēnglíngshǎoyuànyóu

qióngmíndāngyǒuwéichóufèngtàishānghóngyànluánhuǎnliú

shùmíngduānzhèngzàirénmènghúnxiūchènshānpángguǐchénxiāolǒngpànqiū

zhòngláifāngcǎohènwǎngshìluòhuāchóushínián鸿hóngdōngpíngwèishuǐliú

徐夤简介

唐代·徐夤的简介

徐夤

徐夤:字昭梦,福建莆田人。登乾宁进士第,授秘书省正字。依王审知,礼待简略,遂拂衣去,归隐延寿溪(现留于绶溪公园,系莆田二十四景之一)。著有《探龙》、《钓矶》二集,诗二百六十五首。

...〔 ► 徐夤的诗(226篇)