《送真歇禅师》拼音

宋代林季仲

sòngzhēnxiēchánshī--línzhòng

zhēnxiēshītóngniánshí

duìzhījìngtuíránbǎishìhuá

mǎizhōubàngláigàobié

wǎnzhīkěnliújìngshānyǎnqiè

guǒqǐngshīwèizhǐjué

shǒuyánxiāngmǐnmiè

mànshùsuǒwénběnquē

shānliánniǎoshòubiē

chōuzhìmièměngzhōnghánqiānkuò

shìshēnqiúwànxiàngjiēsēnliè

shēngchòuwèiděngliùgēnnéngpōujué

āshuí使shǐzhīránwèiqiǎozhuō

fǎnxiāngzijué

dāngyǒujiàzhēnzhōngshēnyòngchè

wèilàngchízǒuqiān访fǎngmíngshā

huán广guǎngzuòxiàrényáojiá

zuòhǎijìncóngtóuméi

fǎnwènànshàngrénshuǐ

shīwénzhǎngxiàoquèdàoráoshé

jìngshāntángwèikāishìxiānshuō

shēngwánwéibiānbèishīsuǒyuè

liǎngjiāxiānggòubìngjiǔqīn

shúèrrénjiànxuānhuō

zòngtánzhèshìhuíchūyán

rénzhīzàochējiàochūménzhé

kànshuídàozhǎngānnínglùnyuè

yīnshūwènliáozèngzhēnxiē

zhīqiānshuǐhányuè

林季仲简介

唐代·林季仲的简介

林季仲

林季仲[约公元一一三八年前后在世]字懿成,自号芦山老人,永嘉人。生卒年均不详,约宋高宗绍兴八年前后在世。喜为诗,语佳而意新。宣和中进士。高宗时,赵鼎荐为台官,累迁吏部郎。秦桧主和议,季仲引句践事争之,大忤桧,辽罢去。后官太常少卿,知婺州。以直秘阁奉嗣。季仲著有竹轩杂著十五卷,今存六卷,《四库总目》传于世。

...〔 ► 林季仲的诗(144篇)