《秋热次高仲贻韵》拼音

宋代林季仲

qiūgāozhòngyùn--línzhòng

chéngshíhuǒchūliúzhíbìngwèituō

bīngshǎozuòzèngāigǒuhuó

yúnduànyǎnyǎnshēng{{zuǒshuiyòuguā}}{{zuǒshuiyòuguā}}

ānyòngtiānguānwèiqiūduó

wāngbàokuājiāngqiě

shānjiāngfénshāofānhǎi

jiāolóngdùnyíngruìxuānguā

zhàngyuānshíduòshuǐzàn

yāndēngwǎngsuìduō

zhòngxīndǎomèiqúnwàngzǒuè

yīnqínwénléixíngshǎnshǎnjīngdiàn

jiāshùpénfāntuōzhǒu

jǐngléipíngchéngliùzhēngluó

xīnliángláiduànzhuóshuǐ

wèilùnxiāodǒujuéfánjīnhuō

suìhuíwàngdiànyǎnmiǎnyōujiàè

bǎoyíngbǎiláo{{zuǒyòudāo}}

mínggōngzhěnréndàoguībāokuò

shìshìyǒufǎnchóuchánghuí

tóngméngmǐnmǐnyōuhàn

shīshūkǔncóngyíngzhóubànjiēduō

yuánzhūzǒupándìngxiánzàikuò

qiānrènyǎnggāowěigǎnhángkuò

tāozhīhánhóngjiǎnzhōngniè

林季仲简介

唐代·林季仲的简介

林季仲

林季仲[约公元一一三八年前后在世]字懿成,自号芦山老人,永嘉人。生卒年均不详,约宋高宗绍兴八年前后在世。喜为诗,语佳而意新。宣和中进士。高宗时,赵鼎荐为台官,累迁吏部郎。秦桧主和议,季仲引句践事争之,大忤桧,辽罢去。后官太常少卿,知婺州。以直秘阁奉嗣。季仲著有竹轩杂著十五卷,今存六卷,《四库总目》传于世。

...〔 ► 林季仲的诗(144篇)