《同刘遂初修撰周伯温编修任大瞻经历王继志架阁西山行香次遂初韵》拼音

元代黄溍

tóngliúsuìchūxiūzhuànzhōuwēnbiānxiūrènzhānjīngwángzhìjià西shānxíngxiāngsuìchūyùn--huángjìn

xiānbīntiānjiǔguānchūyóuzhīyuánjīnfénshuǐbáiyúnqiū

bàipéizhūyànpānzhǎncùnmóushǐzhīshānshuǐjìnzàiwángzhōu

shēnxiùcángqīngǎipíngyìng绿chóucéngtáilíntàihuánhǎixiàngyíngzhōu

yuègōngjiàncóngwàngtǒuliúmíngtíngshěcǎilǎnjiùwéizhōu

yíngqiānlièlíngjiǔyóuguānzhēnjǐnzhōng使shǐwǎngláichóu

bèijiānjīnqiúshénbiànxiǎnyōulánghánkāibèizànjiànhuángliú

xiàngréntiānhuīguāngyuèmóuyáokànchénwèishìwènlónglóu

huābīnfēnluòxiāngyānyāngmǎngzhòngguānluózhàngyōngchīqiú

xiāoshēngyuǎnwēiwēishànyǐngshōuqīngdōuchéngmèngjìngchénjiéděngōu

guījìngyuánwěicányángguàshùtóubēixiāngwèifēnzànyānliú

xíngpèifēnghánqiúhuízhāntiānyǒngzuògǎnsuìshízhōu

liànquēcánshuāixiǔfēicáiduòmiùyōuxiū鸿hóngzǎozhēnzèngruòwèichóu

黄溍简介

唐代·黄溍的简介

黄溍

黄溍(1277年11月27日—1357年10月18日),字晋卿,一字文潜,婺州路义乌(今浙江义乌)人,元代著名史官、文学家、书法家、画家。他文思敏捷,才华横溢,史识丰厚。一生著作颇丰,诗、词、文、赋及书法、绘画无所不精,与浦江的柳贯、临川的虞集、豫章的揭徯斯,被称为元代“儒林四杰”。他的门人宋濂、王袆、金涓、傅藻等皆有名于世。

...〔 ► 黄溍的诗(307篇)