《洪武庚申夏四月登玉山顶时雅上人适迁华藏于塔院历览终日而返是夕宿友人家灯前闻雨援笔有赋》拼音

元代吕诚

hónggēngshēnxiàyuèdēngshāndǐngshíshàngrénshìqiānhuácángyuànlǎnzhōngérfǎnshì宿yǒurénjiādēngqiánwényuányǒu--chéng

xiǎochūchéng西méndàngyàngguāntǐngcháoguāngsànqíngyōnggāojiǒng

cháoshàngzhōuzhǔméizhàoliùfēichěngqiáncénxiànzhuàngxīnkuàiyǐnlǐng

qīngshānréndēngzhìzàiéqǐngjiēzāièrsānziliánchěng

shězhōucāngcuìjìnglínjìngyīnxiǎnwēizhànténgluòyuānjǐng

yìngdàilièguìshānqīnghuángshúméixìngshīānchánchùshénjīngměng

shānlíngguǐgōnghuànsǎopínghuījiéàofēngdǐng

hòuyánhuácángshāojìngfànguānshèngshuāixiūyǒng

dàorénchūyíngxiàoxiūmíngqīngtánjìngzhōngmáoránlěng

qúnniǎozhīháiwēiyángxià西lǐngchuánguīchéngmèizhāngdēngzhuónányǐng

fāngláiqīngshēngmiǎnyánchéngzhāngliáojiǎguǎnchéngyǐng

吕诚简介

唐代·吕诚的简介

昆山人,字敬夫,后更名肃。工诗词。名士咸与之交。家有园林,尝蓄一鹤,复有鹤自来为伍,因筑来鹤亭。邑令聘为训导,不起。有《来鹤亭诗》。

...〔 ► 吕诚的诗(164篇)