首页 > 古诗词 > 明月篇 > 拼音

《明月篇》拼音

明代何景明

míngyuèpiān--jǐngmíng

zhǎngānyuèchūhǎijiàoyáojiàncéngchéngyǐnbànlúnjiànkànāxiánchūzhào

liànyànhuángjīntuányuánbáipánqīngtiānliújǐnghóngruǐbáihánhuīfànlán

lánhóngruǐ西fēngjiǔjiādàoqiūshuǐjǐnhuǎnggāoqiānxiāngkāisuǒwéixiéyìngqīngxiá

chénxiáluòtiānkāiwànqiānményuèmíngyuèmíngjiǎojiǎodōng西bǎiqǐntiáoyáowàng

hóujiātáixièguāngxiānmǎnshēngyǐngzhàzhuózhuóróngshēngzhǎojuānjuānyángliǔjīn

fènghuánglóushàngchuīxiāoshuàitángzhōngzhījǐnbiéyǒushēngōngshēnyuànniánniánsuìsuìchóuxiāngjiàn

jīnyíngliúzhǎngxìnjiēlóngyànzhāoyáng殿diànzhàotōngxiāoshìchuángbānbēituánshàn

qiūláimíngyuèzhàojīnwēihuángshābáiwēizhēngsāishàngliánxíngyǐngshǎochuāngqiánxiǎnghuàméi

shànglín鸿hóngyànshūzhōnghènběiguānshānbēishūzhōngkōngxiāngjiànyíngkuīlèizhān

hóngguīmàojiǎnluòchūnhuáménchángduànféngqiūchūnhuáqiūliúdōngjiāyuànshàngzhuānglóu

liúzhàngjuǎnchūānjìngfěicuìliánkāishànggōubiānzhītiānshàngchángénàijiǔqiū

fēngtāoháijiǔqiūshuāngjiǒngshēngchóujiǔqiūshèngniánzhēnkān

liányángcǎiluówéiliánliúníngyáowèizuòdāngmàijiǔrénnányāozuòyuánqín

xīnduìtàncuōtuóquènánfēinàijiāngtóushāngchuándàishàngjiārénxié

shípínglánchuízhùshímièzhúliǎnqīngézhùqīngéjiānyuànjiānyuànhánqíngnéng

chūnyántáochíhuīwǎnmèichāngjūnxiāngzàièrjūnxiāngzàisān

kōngchíbèitiēyuānyāngkōngchínuǎnqíngyīngqīngshānyǎnxiányínpíngrěnduìkōnghóu

kōnghóuzàidànyuèwēi穿chuānlángǎixiéhuīguīxīnyuǎndāozhétiānjìngfēi

何景明简介

唐代·何景明的简介

何景明

何景明(1483~1521)字仲默,号白坡,又号大复山人,信阳浉河区人。明弘治十五年(1502)进士,授中书舍人。正德初,宦官刘瑾擅权,何景明谢病归。刘瑾诛,官复原职。官至陕西提学副使。为“前七子”之一,与李梦阳并称文坛领袖。其诗取法汉唐,一些诗作颇有现实内容。有《大复集》。

...〔 ► 何景明的诗(1008篇)