《看花饮宋尔孚清斋得脉字》拼音

明代郭之奇

kànhuāyǐnsòngěrqīngzhāimài--guōzhī

chóuchūnjǐnxiànghuāsuǒwèidānhuāqíngzhōngměizuòshíduōfāngshùpéichūnmài

bēiqiūyǒuyǒuxiǎoxiāngguòshìchūnshìdōuyǒuhuājiānliáopáihuáizhǐdiǎnchūnguāngbèilián

rénláinǎishuōzàihuāzhōuliúwǎnzàichūnxiéguānzhījūnfānwèizhǔwèi

zhūfāngyànchūtáoshùběnqīngqīngliúzhúbǎijūngòngpíngzhāngpíngfēnchūn使shǐjūn

wèiàishēnhóngàiqiǎnhóngliánshòubáiliánféibáihóngbáijiēqiánfēnfēnguāngchìyánguāng

huārónglǎnduòxiánzāizhǔrénzhāngshuínéngduìhuāliúgèngtóngrénwèichūnzhì

chuánbēilìnghuātuózūnměijiànchūnnánquèběihǎichuángtóukōngmèngzūnménnèiduōcángè

huāqiánwènzuìxǐngzuìwèijūnjūnjūnméihuālìngchóuzhúcóngér

fēncáofèihuánghūndōngqiángyǐngzhèng西zhìyǒuyǒukuángbēnruòlínqiáotuōshìfēi

shǒuzhōngdāngshùzuìrénliánréngxiàngzijīngzháiqiūzhéláopānshíréngshàngshān

hánzhuǎnmèichūyántiānjìngróngróngkuīànwéndòuwàishēngdēngtángxiāngzhǒu

suōsuōxiàngkuāyǐnchuānbǎibáiyǎnguāntiānzhīwèiqīngjīngzuòxióngtándùnbīngshì

ziyúnshuāngbìnzhǔrénsāoyángtínghuāxiāngduìyánshěhuāniànhuāzhǐ

chūménzhǔzhītiānmíngyuèyìnguīkànhuājiǔyuèguīhuāyuèjiǔchēngsān

xiányōuchíwènhuāyōuránjuéqìnxīndīngníngláichūnhǎoliúyānjǐngjīn

郭之奇简介

唐代·郭之奇的简介

郭之奇(1607年-1662年),字仲常,号菽子,又号正夫、玉溪。广东揭阳县榕城东门(今广东揭阳市榕城区)人。为南明大臣,历任南明文渊阁大学士加太子太保(相当宰相)兼吏部尚书、兵部尚书,率军转战闽粤滇黔抗清,于顺治十八年(1661年)在广西桂林为清将韦永福所俘,翌年殉国。清乾隆四十一年(1776年)追谥忠节。

...〔 ► 郭之奇的诗(1156篇)