《四月二日因公出诣城隍庙行香同高判簿郑长司黄广文及儒士钟子常坐庙门之下观一邑境内之溪山喜而有作 其一》拼音

明代唐文凤

yuèèryīngōngchūchénghuángmiàoxíngxiāngtónggāopàn簿zhèngzhǎnghuáng广guǎngwénshìzhōngzichángzuòmiàoménzhīxiàguānjìngnèizhīshānéryǒuzuò--tángwénfèng

láizǎishūshíyuèxiàntíngfēnsònghǎo怀huáishū

chūnxiàguāngjǐngguòrénshēngbǎiniánjiānwèishì

jīnchénǒugōngchūmiàoménzuòshānguānglièhuàshùshēngshēng

xīnránxiánshìshòufányínmóuhuōqúnfēnghuán

kuìfěilángmiàofēishāngānniúdāoshìmínyóu

suǒsuìfēngrěnyōushíjiēshùshūzhōngdānghuàchúnrǎngtáng

唐文凤简介

唐代·唐文凤的简介

徽州府歙县人,字子仪,号梦鹤。唐桂芳子。父子俱以文学擅名。永乐中,以荐授兴国县知县,著有政绩。改赵王府纪善。卒年八十有六。有《梧冈集》。

...〔 ► 唐文凤的诗(279篇)