《朱典卿和章有结茅孤青之语戏为古风以绝之》拼音

宋代林希逸

zhūdiǎnqīngzhāngyǒujiémáoqīngzhīwèifēngjuézhī--lín

guànshǒupěngshīshénsuǒsuǒgāo怀huáizhòngchōumíngxīnjuéyǒuguǐzhīxiāolòuchuándàoshè

zhōngzuóyǒu使shǐláimènghúnànyǐnfēishuānglóugāobǎichǐjǐnkāizhōngyǒurényóuàn

tóuwèigǎnwènyánshìxiānwēihuāxiàyǐnxiàoguīshìyuánxièláizhái

suīránjiùyǐnwèiwànggōngshàngjìnqīnglíngyǒushēnxìngzhūjiémáozhǔnquánshí

shānshénhuǒbàojiānwén便biànhuífēi驿féngzòufèngzhǐhuīyánbīngsuǒduànqīngsōng

gōngwèishīànyǒuyǐnliánguīdàorénjiānpíngjiěshìyúnxìngzàitiānjiǎndiǎnshàngyōurén

míngniánzheruìpáolàngyánshuífēi便biànlìngxūnledǐngyúnshān

zhòujīnkuàngwèiqīngjīnglúnrènshuígèngshìpéngláiyǒuxīnjìnyánjiōngjīnpáo

shīránduōmènglàngshìxiānjìnhuàránjīngjuéhànmǎnshēnzhuōshūzhīchuāngbái

qǐngjūncóngtánkǒngyǒuguǐshénzhòngtīng

林希逸简介

唐代·林希逸的简介

福州福清人,字肃翁,号竹溪、庸斋。理宗端平二年进士。善画能书,工诗。淳祐中,为秘书省正字。景定中,迁司农少卿。官终中书舍人。有《易讲》、《考工记解》、《竹溪稿》、《鬳斋续集》等。

...〔 ► 林希逸的诗(499篇)