《江汉亭百韵》拼音

宋代郑清之

jiānghàntíngbǎiyùn--zhèngqīngzhī

shānchuāngāoshēnkāiyóusuì

zhǎngjiāngxièmínéhénggènjié

dōngliúwèimiǎnjīnshūzáozhàngshén

jīndàichéngàodōuhuìchēngèzhǔ

huánchéngxiūgāngxióngshèngzhetái

shàngyǒujiānghàntíngpínggāoqiān

yúnqiáozuǒfāngnánlóuwèi

fēiméngjiāoyáocáitiānchǐ

xīngchénjìnlánfēitūn

héngchéncāngmángwànxiàngáng

qíngguāngchǎngshuāngmíngjǐngméishù

chuīyānjiēkōngcuìxiàlièshíwàn

cuīdòngchūléngjiǎohuánhuìfēnmài

chuānjìngzǒushuǐkuàzhòng

dōngnányǐnxiāng西běikònghuáichǔ

zhōuchēsuǒjiāoshǔrénsēncuì

yáoxiéláiwǎngfēnlóu

míngméngchénkōnghuīhuòhànchéng

yóugàijīngyúnpiāoliánpèishícān

chíqiānshíjiéxiāngmèi

xiùcháoguāngyàozhúxiāo

chōngchōngwénqiānxuéyúnyúnjiǎnchōu

tíngtíngxiá

zhìchéngzhōngbiānwànzàozhái

chūnqiūjǐnjiàoyuèshénshénér

hóngpèiluójīngchuángzhōngjūn

bīngshuāngqǐngjiǎléitíngzhèngōng

hòuxiānyánchēzuòzuòzhōngguī

bèiyóujìnsōushǎozhǎngyǒu

chéngyǐnzhìluòháisuǒ

kànleqīngliúshùfáng

nǎiruòtiānkōngchéngjiānghuán

yúnshuǐmiǎoxiāngjiēxiéyángluòqíng

qiānsōupíngshāpiànfānguīyuǎn

wēimángfànxiǎngshuāng

bàorènqiánghángchēnzhīhǎijiǎ

wēiyīnzhuǎncéngluánqīngyānshēng宿mǎng

niǎojuézhònglánguī鸿hónghán屿

shēnhuǒmíngzhōuyīng

qíngyīncháojǐngruòkuā

fāngchūnsháoshūyīngyànzhēngmíng

táochūxīnzhuāngzhōuzhānghuánxiù

xiūméihéngliǔdiàncuòhuā

mèngxiàxūnfēngláicǎofān

cuìwéiqīngyīnyōushù

línkōngmínyǐngtuánxiūyuè

zhǎnggāohánjīngān

lóngdōngxuěfēnfēiqiónglóu耀yàojiāng

wànhuāzhelínduānhuǎngfēn

wéishímèidàixiètīnghánshǔ

róngsuīzhuànláizhuī

dòngjìngguānqúnfèidǐng

fēnfēnzhuàngtàitiānxièzhù

huò怀huáixiùshísuǒ

huòhǎizhēnsōuluótíng

huòguānjiàmáotóuxiān簿

huòqīnxiàolièqiúcuì

huòruòbǎoqióngzhù

huòruòshànglínniǎoshòuluójìn

huòshūruòhuòlièruòsǔn

huòbèiruòxiāngwéihuòjìnruòxiāng

huòwěngruòxìngyúnhuòlínruò

huòjīngruòtuōhuògǒngruòshǔ

huòruòchūshíhuòruòbēn

huòbiànruòlóngshéhuòguàiruò{{zuǒzhìyòu}}

huòfènyānruòchóuhuòyānruò

huòjiǎoruòchēnhuòyǎnruò

huòshèngruòyínghuòkuìruòpín

huòsànjuéhuòzònghéngpáng

huòqínshēngyōugāoxiàcān

huòrénjiàozàoluòxiěkuāng

huòqínzhìyīn

huòshímǎnpíngshíyùnháng

huòzhěngāomiándiémèng

huòxiāngduìchuàicháshéběnyuèqīng

huòxiáguānshūchángchēngzhǔ

huòchéngxìngfēishāngzuìhòuwàngěr

huòjìnghuīháohuàjiānchǔ

zàojǐncángtǎnglái

wǎnyǎngchénhuǎngchén

huǎngshīchùsuǒguāncuìtíng

zhòushǔtíngmíngzhěshuí

línxiánwéinánxuān

xīnxuéshàodōngjuànyān西nányóu

fāngzhōuxiéshànglínlàng

zhàotíngzhùěrláisānshínián

xuānjuéjiàntuítángtángwèiguósūn

jiéyīngshēnglǐnjīngyáng

shèngshìzhǒngxiácénghóulíngxiù

xiàofēngyuèpíngfēn

jiāngshānzōngzhǔxìngzhuīqiánxiū

sōufēihuīkàngxióngliáng

shíhuāchéngchǔhuāngzhēnguān

yōuxīnzhùgōngduōshènggài

wǎngwǎngzhūgēngchóujiàyuánbáiqiúēn

guāngyànlínglǐnggòngluòchéng

értóngbànshēngjiēlòubīng

kānzhǔshìdiān

鸿hóngkuìyànshūzhài

āinǎixiàotǎngzhúzhī

biānchāng

郑清之简介

唐代·郑清之的简介

郑清之

郑清之(1176—1251)南宋大臣。初名燮,字德源、文叔,别号安晚,庆元道鄞县(今浙江宁波)人。嘉泰二年进士及第。历官光禄大夫,左、右丞相,太傅,卫国公(齐国公)等。淳祐末年,元兵大举侵宋,郑清之进十龟元吉箴劝帝励精图治,未能实施,而后退仕隐居,諡忠定,著有《安晚集》六十卷。

...〔 ► 郑清之的诗(217篇)