《丁已年七月二十一日祷雨中元水府入月六日展》拼音

宋代郑刚中

dīngniányuèèrshídǎozhōngyuánshuǐyuèliùzhǎn--zhènggāngzhōng

fèngzhùchūchāngdǎozhōngyuán

chénxìnjiàngǒngxīnbiànqián

shānyúnchùshísànfēiyān

cánzhōngqiūyánghànliújǐngyán

niànwángzhuàngguīgǎnbiān

yúntáixúnjiājiǎnzhàofāngjiěxuán

huángjiāzhùbàokuàngpiān

wèinǎibǎishéngōnggòngxiāngchéngfēngnián

qiǎnzuózhìbēnqián

zàishuǐhuòkǒuyán

huánghǎixīntāngwèixián

wèidòngshùjīngchénggāoyuán

zhèngkǒngsānxīnchìxiàjiǔtiān

shénlìngxiǎngfēngbàoránrán

tāngōngrènyǒuzhějiànrénsuǒlián

shéncōngguāndǎoěrqiān

zànyuánhuàhòujiāosuǒxiān

xiǎochénjiāngmìngmángzhōngwèijuān

郑刚中简介

唐代·郑刚中的简介

郑刚中

郑刚中(1088年—未知),字亨仲,婺州金华人。生于宋哲宗元祐三年,卒于高宗绍兴二十四年,年六十七岁。登绍兴进士甲科。累官四川宣抚副使,治蜀颇有方略,威震境内。初刚中尝为秦桧所荐;后桧怒其在蜀专擅,罢责桂阳军居住。再责濠州团练副使,复州安置;再徙封州卒。桧死,追谥忠愍。刚中著有北山集(一名腹笑编)三十卷,《四库总目》又有周易窥余、经史专音等,并传於世。

...〔 ► 郑刚中的诗(408篇)