《暑雨言怀和潘倅十八韵》拼音

宋代韦骧

shǔyán怀huáipāncuìshíyùn--wéixiāng

shǔyīngshízhìniánláimínchítángjiǎyànquǎnxiǎotuó

quánsuōliángyànlínlàngtiēshuǐfānxīngòuchùyíng

dànshìyóuhánménluótíngjūnjiànzhuóyánliūchéng

lièzichóushōutiánwēngsuōfēngwànghòuchuīyínó

qièhènshūshēngchǎngyōumàihuàéliángfēngqīngxìngjiǒngránduō

gōng退tuìshūwéishīdàotuōsuīfēimóujǐnmíngtuó

xiánzhěnpínqīngzhuójiǔcúnwéihàojiānyǎnglèijīngé

shūrénggēngdàncuóbǎilíngshūliùxīnā

wèiyǒufénxìngníngwèikòujiǎochénbàigāoyǒngshìwèicuōtuó

韦骧简介

唐代·韦骧的简介

公元一〇三三年至一一一〇五年,字子骏,钱塘人。生于宋仁宗明道二年,卒于徽宗崇宁四年,年七十三岁。工诗文。皇祐五年(公元一0五三年)进士,除知袁州萍乡系。历福建转连判官,主客郎中。出为变路提刑。建中靖国初,(公元一一〇一年)除知明州丐宫祠,以左朝议大夫提举洞霄宫,卒。骧著有文集十八卷,赋二十卷,均《宋史艺文志》并传于世。

...〔 ► 韦骧的诗(723篇)