《花时苦雨》拼音

元代何景福

huāshí--jǐng

dōngjūnfèijǐnchūngōngwànqiānhóngjìngróngzhīqíngguāngbiànyínwèifāngchéngxiánlēi

liǔyāocànyánzhūcuìzhòngtángsāilèiluòyānzhī湿shīfēnfēntáowěiyúnmáiguǒshān

máozhēngjūnzàochǎntāoshēngfēngxiānfánhuájiǔshíànzhōnglǎoyuánlíndǒujuéqiūxiāo

qiūqiāngāofěnqiáng西ménsuǒshēngōnghuā穿chuānqiánzhòujìngshìyǒuniǎnxiānglúnshì

yúnjiāncūnshúzhìqiānjīnróngzhǎngjiǔchūménshàngshēnméi

lánduìhuāzhòngtàihuāwèichūnkāichūnyīngzhīzàoděngértiānhuāyāosàngmín

báomìngjiārénshāngchūnbèilángànjūnjiànhuánhuāyāohuòtángshì西shīhuāyāozhǎoguó

jiāngkùnzhǐyōumínyōuhuāyōumài

何景福简介

唐代·何景福的简介

元建德淳安人,字介夫,号铁牛子。学博行修。累辟不赴,惟诗酒自娱。有《铁牛翁诗集》。

...〔 ► 何景福的诗(54篇)