《青山白云歌。思余嘉宾也,风尘澒洞,南北不通,音问隔绝,思而作之。嘉宾母梦吞云而生,小名云孙。》拼音

元代胡天游

qīngshānbáiyúnjiābīnfēngchénhòngdòngnánběitōngyīnwènjuéérzuòzhījiābīnmèngtūnyúnérshēngxiǎomíngyúnsūn--tiānyóu

qīngshānzhīqīngmíngyǒushānláiqīngbáiyúnzhībáibáishūbiànhuàténgqīngmíng

běnqīngshānrénjiébáiyúnjiānbáiyúnzhǎngwǎngláiqīngshāndànyán

cháotóngbáiyúnchūgòngbáiyúnháibáiyúndànshěwéiyǒuqīngshānxiāngduìjiān

rényánbáiyúnhǎoàiqīngshānjiāqīngshānsuǒyǒushuǐfàntáohuā

báiyúnsuǒzhījīnyíngōngquētiānzhīshěnshìchénbáiyúnyún

sǎoqīngshānshígāobáiyúnshīhuángchénchuīkōngànjiānghǎidànzuìmiánwén

yuànsuízhǎngfēngjiǔqiānhuànbáiyúnháiqīngshānqīngshānkāncǎizhībáiyúnbáiyúnguī

shāngjiālínjiǔlóngchóuyáolǎogāotáifēiyúnyúnzhīzhī

yúnwànbiànguǒshēnshānbàoshíéryōujiēguīláixiānghǎojiǔ

胡天游简介

唐代·胡天游的简介

元岳州平江人,名乘龙,以字行。号松竹主人,又号傲轩。有俊才,七岁能诗。遭元季乱,隐居不仕。有《傲轩吟稿》。

...〔 ► 胡天游的诗(145篇)