《次韵章俊甫训子》拼音

元代黄玠

yùnzhāngjùnxùnzi--huángjiè

qiáncháomínghuànsūnchéngjiāqīngbáisāoyǒuguāngbǎiliànjīnchū

shēngtángfèngqīngānfāngshìtuīhuānxiōngréng

píngshēngzisūnniànkuàngkěnqínjièchìshūlángjiǒngshuāngliàngniúshí

lángzuòfèisāndòujìngwénchuíguǐ

zhǒnghòushōunóngtōngcáishízhìmíng

hóngwànshízhōngzhòngzhūliǎngzhòngkǒusuǒchēngtàntiānxīnwèixīn

měiliánqiǎoshūhóujiàozhìsānshíbǎishī

yánxiàyīngliúfāngdàiqiūwǎnjiéjiāngjiāgōngyǒuyīn

黄玠简介

唐代·黄玠的简介

元庆元定海人,字伯成,号弁山小隐。黄震曾孙。幼励志操,不随世俗,躬行力践,以圣贤自期。隐居教授,孝养双亲。晚年乐吴兴山水,卜居弁山。卒年八十。有《弁山集》、《知非稿》等。

...〔 ► 黄玠的诗(245篇)