《甲申纪乱》拼音

清代李渔

jiǎshēnluàn--

jiànshīduōluànshìgǎn怀huáibēilìngrénjiǎnyōu

qièwèiyánzhěguòsuìshìzāobīngróngqiǎngrǎngjǐnzhì

yóujuéshīlüèshísānqǐngwèishízàishízhīèr

yǒushīrěnjǐnkǒngwèirénzhěchūwénxuānnánruòchángshì

jǐnyuēǒuráněrpíngzhìzhītiānwèiyànfēnghuǒchì

zéiduōqǐngbīngbīngduōshìzēngbīngzéiláizéiláibīngzhì

bīngkuòzéisuǒzéixiǎngbīngzhīlìngānnǎo

fēnfēnjiātáozhǐshǎosuǒlèidàoqìngérxiàngpínghànyǒu

guówěicàiyōnghuángjīnguīhùnshānkǒngshēnshēnduōchóng

nèiyǒu绿línháowàiyǒuhuángjīnbèibiǎoshòugōngshānggèngshāngbèi

yòuguānbīngjiāngduōsuǒfèizéixīnyóuyànbīngzhìgèngnánsuì

luànshìhuándàoyònghuìliánshānzhōngrényǒuchīmèi

hánfēngyōuchóulǎotóngzhìrénshēngguìféngshíshìruìrénruì

wèiluànshìmínyóutónglèinánmínfēnfēntiāndào

李渔简介

唐代·李渔的简介

李渔

李渔(1611-1680),初名仙侣,后改名渔,字谪凡,号笠翁。汉族,浙江金华兰溪夏李村人。明末清初文学家、戏剧家、戏剧理论家、美学家。被后世誉为“中国戏剧理论始祖”、“世界喜剧大师”、“东方莎士比亚”,是休闲文化的倡导者、文化产业的先行者,被列入世界文化名人之一。一生著述丰富,著有《笠翁十种曲》(含《风筝误》)、《无声戏》(又名《连城璧》)、《十二楼》、《闲情偶寄》、《笠翁一家言》等五百多万字。还批阅《三国志》,改定《金瓶梅》,倡编《芥子园画谱》等,是中国文化史上不可多得的一位艺术天才。

...〔 ► 李渔的诗(4篇)