《赠听声上官术士》拼音

宋代李流谦

zèngtīngshēngshàngguānshùshì--liúqiān

zàohuàcángníngránzhái

cāozòngzhǎngjiāndàishìróng

wéirénhàozuìlíngyánqióngshēntàn

zhīgànjiūshēngwànggèngxíngháisuǒ

tīngshēngzhōnggèng

fánmiànzhīhuòbái

zhìfēikǒuchuánmiàochùcóngxīn

guānjūnchíshùxíngjǐnshānshuǐguó

suǒduōqiǎozhōngzuìtiānzhǎi

zhǐjīntiānxiàshìchìlèiqiānbǎi

fēnfēnròushízhèngnángzhuī

chénāizhōngfèngmáo

cháoshūqióngtōng

shàngfāngláomèngxiǎngwèizhǐzhāi

zhìjūnyáoshùnshàngěrshùguāngshǐ

ruògòngrényán怀huáibàozhēn

李流谦简介

唐代·李流谦的简介

[约公元一一四七午前后在世]字无变,汉州德阳人。生卒年不详,约宋高宗绍兴中前后在世。以文学知名。荫补将仕郎,授成都府灵泉县尉。秩满,调雅州教授。虞允文宣抚全蜀,置之幂下,多所赞画。寻以荐除诸王宫大小学教授。力乞补外改奉议郎,通判淹州府事。流谦著有澹齐集八十一卷,《国史经籍志》传于世。

...〔 ► 李流谦的诗(373篇)