《泣怀四言诗》拼音

清代德容

怀huáiyánshī--róng

wèizhūshìchēngmíngxiàoliánxíngnánguóxiānshànwèinèi

xiōngèrjiǎliánjiéyóuzifányǎnqínshūchénbànbǎiniánshǐshēngyòuzhēn

ruòfēinánxùnwèiqíngshāojīngshǐzhìguīyīngshíérqīngguī

shízūnjiàozhāngshìsuícāochízuǒkuìwéixióngsānmèngjīnshǐchuí

绿línjìngzhǔfēngnángwèidàoniúxiāngliángrénzhìxiàwéipíng

yáozhāngzhūshēngdòngdōuzizhīqiūxìngyàn鹿míngzhǎngyuǎnzhèngzhòngqiánméng

rénchéndēngshìshìtíngpíngměishìzhīzhāngxiānhòuchēngdīngyǒuwéixiàfànzhōuláidōu

xiāngjìngwèinuǎnhúnzhàlìngfēnwéixiàojiǎnqúnwéizinéngwényǒuchǐ

bǐngshǐgōngmíngbīnghánzhìshàngyángōnglìngxiàwèiduōshìqínshènxièyuèjùnshì

zhītóngcǎitānxīnbàilèiyōngwéixiànggōngshí怀huáikuángbèiqúnxiōngfēimáihuì

zàiménjuébèizhìbǎihuìxuěshìruòfēngyǐngzuì

yánxíngshìchéng西shìyǐnjuéhuòdǎngtóngjīnzhéniànzhìmìngxuèliú

jiǔhūnjiānqiúānshàngshūréntóngjǐnhuángbiànzhēnjiāchǎnliáoliáoquǎnjǐnméi

sānglǎoqīndànhuóxiāngzhúbiānsāiniànshénduóqiúróngfǎnsuì

xiùyǒngjuéjiāshāxiāngjiēyōubàocúnkòujīnjīngjiēbáomìngjiāxiāngwàn

shēnqiúhánnánwàngbáiyúnlèilíngdàiniǎoquèlái

xíngshūguózhīyuèshíànqíngqīngzhòngyǒuléitíngzhènshēngqǐng

tóngzuìzhūchénméngēnyòujiēsuǒtiānxiānshòuxíngshèngrénxíngwànshì

léichóngcháorěnzhōngyòngyǒushǒuréngcuòhuánghuángbǎizhíjiǎojiǎozhíchén

huòxīnyǒushěnyuānchōngěrwénzhékǎnhuítiānyòuhòukūn

zòngyǒuzuìpíngyǔnlǎoqīnfànzhōuwénsuǒmǐnmángmánghánběikǎnkǎnjiāntún

xíngtóngpiāopéngdàodiānyǔnqióngzhìzhīānrěn

德容简介

唐代·德容的简介

德容,嘉善人,朱氏女,原名又贞,同县张我仆室。有《璇闺诗》、《猗兰》、《幽恨》、《归云》等集。

...〔 ► 德容的诗(12篇)