《故仁寿簿张府君挽诗览府君事状见其居靖康国难时读李晟传慷慨不觉泪下衋然有感于中作诗哀之》拼音

宋代史尧弼

rén寿shòu簿zhāngjūnwǎnshīlǎnjūnshìzhuàngjiànjìngkāngguónánshíchéngchuánkāngkǎijuélèixiàrányǒugǎnzhōngzuòshīāizhī--shǐyáo

yángzōngmièhǎofēi宿dūnxiéshǒushēngtángdàifán

shìxiānggǎnyòngshūlùnjūnjīnwángyánkōngcún

nǎinéng使shǐbēilǎnzhīlánfānnǎngzàisuìbǐngfēngyānsāitiānhūn

míngdànggōngfāngshānfán西píngchuánfènmènshénfēixiān

shàngxiǎngxiùmàowēnglǐnlǐngōnggāojiānzhǐháiliǎngdōusǔnānlíngyuán

tángjiāyǒushíjīnxuānyǎnjuǎnlèibènghànjiǎnyóubānhén

píngshíyánzhōngliáochéngxiàyuánzhīzhōngliègǎnkǎizàiyuányuán

yándāngwèitòngshēngtūndànwénshénzhōuzhòumíngyānchénhūn

lǎohuájīnqiūfánjiǔyuántǎngzuòxìngzhònglùn

史尧弼简介

唐代·史尧弼的简介

眉州人,字唐英,世称莲峰先生。高宗绍兴二十七年进士。少以《古乐府》、《洪范》等论往见张浚,浚谓其大类苏轼。年十四举于乡,赴鹿鸣宴犹著粉红裤,人疑其文未工,太守命赋诗,尧弼援笔立就。未授官而卒。有《莲峰集》。

...〔 ► 史尧弼的诗(90篇)