《和兵部郑侍郎省中四松诗》拼音

唐代唐扶

bīngzhèngshìlángshěngzhōngsōngshī--táng

yōubàoyīngzhēnsōngsuìzāi怀huáichéngxiāngyīnzhuócáishècānglíndòngchényíngcuìzhǒuhuínènrōnghánfěnchūfànxīnbēiǒushèngwèizhōuféngshíláihánshēngliánxiǎozhújìngjiéyīntáimíngzōuzhìyínghuángdòngkāiliángchénlíntiàoshùpéihuíhènfēngshīcóngcáiháiwénjiùdiāofánzàizhōngpéi

唐扶简介

唐代·唐扶的简介

唐扶,字云翔,元和五年进士登第,累佐使府。入朝为监察御史,出为刺史。太和初,入朝为屯田郎中。十五年,充山南道宣抚使,至邓州。八年,充弘文馆学士,判院事。九年,转职方郎中,权知中书舍人事。开成初,正拜舍人,逾月,授福州刺史、御史中丞、福建团练观察使。四年十一月,卒于镇。扶佐幕立事,登朝有名,及廉问瓯、闽,政事不治。身殁之后,仆妾争财,诣阙论诉,法司按劾,其家财十万贯,归于二妾。又尝枉杀部人,为其家所诉。行己前后不类,时论非之。

...〔 ► 唐扶的诗(2篇)