首页 > 古诗词 > 夜光篇 > 拼音

《夜光篇》拼音

唐代王泠然

guāngpiān--wánglíngrán

yóuréndàoyángjiānmíngméngjiěyánshuíjiāànhánshānshāo

yīnmíngzhōngjiànshānshāntóushānxiàmǎnxiǎnyuánshēnzànduàn

jiāoshēngsànzheqúnshùmíngyánbànglínchuānnuǎnshìshí西běiduōhǎifēng

chuīshàngliántiānguānggèngxióngzhuóyānxūnyuèhēigāoyànruòyúnhóng

chūwèiliàndānxiānzàoháizhùjiànshén谿zhōnghuàwèifēidiànláizhào

zhàzuòliúxīngbìngshàngkōng西shāncǎoguāngmièdōngdǐngyíngyíngyóuwèijué

fèitāngkōngshùdàoshuǐrónggàiyīnniánxuěliǎngjīngpínbìngruòwèi

jiēchéngzáozhàowèiguìyóutóngbǐngzhúwéijiāngbànyǐngjièshū

王泠然简介

唐代·王泠然的简介

王泠然(?692--?725),字仲清。太原(今属山西)人。开元五年登进士第,后官太子校书郎。曾上书张说自荐,未果。秩满,迁右威卫兵曹参军。工文赋诗。气质豪爽,当言无所回忌,乃卓荦奇才,济世之器。惜其不大显而终。有集今传。

...〔 ► 王泠然的诗(6篇)