《唐开成年墓志石》拼音

宋代王应麟

tángkāichéngniánzhìshí--wángyīnglín

鸿hóngméngzhàokāibiànshànchénghuǐliáoliáoduànzhúyáo

zhōuféndiǎnrènqīngzigōngqínjiùyáoxíngshānchēngdōng

shīzhījiǎofánguòchǐyānzhīgōngjiāshíguīyánshuǐ

tóngpánshíliùmíngshǐyánlíngyǒukǒngzhuànníngbànzhǐ

hànzhuānyóujiǎnshízhāngjìnhuákuìwéiyǒudàomèiduōměi

sōngtánshìliángchéngguǐzàixiānnándǒngmiùzāngfǒu

zhǒngzhōngrénsānbǎiniánmíngchūkǔnwèiyǒubēilěi

shìjiànchūnqiūchūzhìdiǎnshìzānhāoyǐnshìfāngchuíqiān

yánggāotuōxiǔzhīwénzhōnghuòfànkuíqiūjìnguóshìchǐ

éméiwèihuángmiègèngshuízǎirénwéizhīshì

mínzhòngbīngxuězhuówáncǎiyínzhōujiǎnqínzhōng齿chǐ

shìwènniántóngrénshìsuīwēihuángjuànzhìér

qiūchíyòupíngpéngjīnchánshìhánjiéhuīguānghuī

yuēcháoyóuchóuguīyuēlái鸿hóngxíngsōngbǎixiàshìróngcháojūněr

lóngjiéniújiǎowēngzhòngjīnglánàijūnchénmíntónghuǐ

zhúmèngpàoránliǔxiàlǒngshúshìpiànshíxìngyǒuchuánshītóngshǐ

王应麟简介

唐代·王应麟的简介

王应麟

王应麟(1223—1296),南宋官员、经史学者。字伯厚,号深宁居士,又号厚斋。庆元府鄞县(今浙江省宁波市鄞州区)人。理宗淳祐元年进士,宝祐四年复中博学宏词科。历官太常寺主簿、通判台州,召为秘节监、权中书舍人,知徽州、礼部尚书兼给事中等职。其为人正直敢言,屡次冒犯权臣丁大全、贾似道而遭罢斥,后辞官回乡,专意著述二十年。为学宗朱熹,涉猎经史百家、天文地理,熟悉掌故制度,长于考证。一生著述颇富,计有二十余种、六百多卷,相传《三字经》为其所著。

...〔 ► 王应麟的诗(12篇)