《宣城书怀》拼音

宋代朱翌

xuānchéngshū怀huái--zhū

gāoshuǎngqīngliángjùndēnglínjiādōu

shàngliánsānshǔzhòngpángxiéliǎnghuái

tiānfēnguāngniúdòuxíngzǒuzhú

xīnlíntiānqīngcǎoliǔbiān

dīnglìngguīwǎnqíngāo

gāochéngjìnshìbiǎo

lóngshēngēngniúchē

zhōng广guǎngjiàofànxiāojìngtíng

dǎoqǐngxiānzhāixiūjǐn

qiángōngwènbēijiàochóumèngchū

táowànjiāyánbǎijiǎ

zhēngsānpǐnshèngqiánwèilángshū

shàngtónghuánglóuzhōng

yúnqiúzuòtiānjǐnyīng

shède穿chuānyúnbáiliánfángzhàoshuǐ

shānjīngjīncǎiyīngzhǎotóng

yòushǐbǎngtàicúnlòu

xiàngmǎoshén

xiēzǒushōuxiāoshìfēnghuānbǎoxuéchú

quángānhuángjiùchájuànbáiyún

yōuliúlíngxiāozhōuruò

shāndēngtiānzhùshíshuǐnuǎn

dòngsāntiāntānchóuliù

qīngyāncángshíwēihuā

bànshēnglínxuānguìyǐng

xiègōngtíngbiéfànkǒngzijǐngyóuzhū

zhōuqiándǎoqiáohénglóngwèi

ziānfēiyuǎnjìncháo

shìshuǎngguītiányuē怀huáibīngzhuàn

báigōngxièxiáxúnǎojìndiāo

shénwángnéngpángxīnxiánmiǎnwài

báiguīfēichǔchìzhàotōng

zhěnxuānshǔnántíngtīnghuì

gòngxiānhóngtǎnguìshàngpáo

chántuìpéichéngxiāngcōngmíng

liúshīsòngzhǔzhàngbānchuánchū

zhùcóngshīzhǐjīnbēishòushū

hànshūguóshǐxīnyàocángjīng

huóyǒushùguīháizhēnmèng

xīnlǎozǒuyuán

qiányǐnzhōngzhǔgōngxíngwài

chǔshéntiānběiniànshuǐ西

nèipíngláidāngyángzàohuà

qiānniányóuxiǎngjuédìngfēi

zàizhōngshūshěngqīnwén

jiēlínzuòwénshíshàng

hóngràodāngjiēyàoyīnliúyuàn

cáichíshǐyǒukuìdànshūchú

bozhùsuíkūnqiúshānpéng

wàng怀huáicóngběiyuànguīmìngzhǐnán

zuòxiānzhāoyǐnwénxiè

wǎnguīzhēn

huángnánxúnyuèhóuguīhuì

shíchíshēndǐngláicǎihuì

shèngzhǔxīngènghuàchénshǒubiàn

shūxiūtiānyóubìngdàoshān

méiyánrónggǎiyīnxúnsuìyuè

shēnggānfàngěnglùnfēn

jiéjìnshūyúnlúnhuà鹿zhū

chuānhuábīngpiànshānpíng

zhànsānbáidēngtángzhǎn

rénjiāduōcūnmíng

shēnfèngsānniánzuìhúnshōu

réntànmiǎnguǐ

yǐnxīngcháodòuchénzhānchū

liǎngtànlǎodàowàng

yánlàiyóukūnshānkǒngshì

shēnliánbǎikǒuzhúzhǐbànfāng

xuánqiānfèngjīnshí

jīnshǒuyóukuìjiùguān

yǒukànshānzhǔfǒu

jiāngshānzhēnfèiniǎojiā

zhènglàiguǎnchéngzinéngtái

méishībānzhúzhèngguī

shìshěngqiúkuānniánfēngjiǔ

jìnfēnjiānqiǎnjué

miáoxiǎnshēnjūnfānxuānfèng

xiàotuīmiàoshǒunièshìzhāng

zhùshuāngjiǎnhuángbāo

fēngzhuānjièhuǒtīngshényōuwéi

jiǔzhǎnjīngxúnyīn

jīnkuāwèijiàngshǎozhōu

shuòguǒyuánlínchūnshān

guāhónglòuyínxìng绿yún

fēngqiánxiàgānchuíshuānghòuzhū

qīnniàngpánzǒuqiànyuánzhū

duōjiāng{{shàngcaoxiàzuǒyòuhàn}}chūnpánjiǎnlóu

shuítóngjiǔnánzhī

shuǐyuèxúnchìshāliánzhèn

àixiánduōyīnshìhuòcāo

měijiécántónggōng

sēngtáncéngjiēhuìlǎojìngshī

chuāngyuèzhòngzhòngjìngsōngfēng

cānjiājìngzhèxuánkuàizǎoqiū

běnshìyānxiáshān

nánchūbǎishōuzàisāng

jiùshìlùnxīnshìjīnfēi

zhōngzhìshēnwài

cháoshìānnéngyǐntiányuánjiǔ

yánchéngyǒuwèiduānjiǎn

朱翌简介

唐代·朱翌的简介

朱翌

朱翌(1097—1167)字新仲,号潜山居士、省事老人。舒州(今安徽潜山)人,卜居四明鄞县(今属浙江)。绍兴八年(1138),除秘书省正字,迁校书郎、兼实录院检讨官、祠部员外郎、秘书少监、起居舍人。十一年,为中书舍人。秦桧恶他不附己,谪居韶州十九年。桧死,充秘阁修撰,出知宣州、平江府。乾道三年卒,年七十一。名山胜景,游览殆。

...〔 ► 朱翌的诗(270篇)