《送江宰别》拼音

宋代李吕

sòngjiāngzǎibié--

xíngzàiménwàijiàyánguīdōu

sānniánzǎihángzhōujǐngmǐncáiyǒu

jiǎnshēnróngdiànqīngbīngyíng

shìyǒusuǒfēngxìn

chūyánxuánshídài

liàngzhàchīyōng

xiōngzhōngshuǐjiànmínghēibáifēnliǎng

liángmínyándànxiá

xiàguìzhū

nóngmínguānlǐnchǔ

jūnshēnrènxúnmóuqiáo

shēngwēisǒnglínkòushànwàn

láocuòhuàchénfànchángzhì

zāidāngzhě访fǎngwènshū

gōngjiānrénfǎnfànfàn

yàodānggōnglùndìnghuìyǒuwéntiān

shuāigēngkǒuránzhū

rénzheyǎncǎo

tuōlüèshíbèidàiguóshì

línbiénánwèi怀huáizèngjiāngyān

dànyuànhuīyuǎn

guìjiēfēnnèiqīngzhānjūn

chūsòngbiésuānfēngshēngdào

zhēngpèiróngzhùsāoshǒukōngchóuchú

李吕简介

唐代·李吕的简介

李吕,字滨老,一字东老,邵武军光泽人。生于宋徽宗宣和四年,卒于宁宗庆元四年,年七十七岁。端庄自重,记诵过人。年四十,即弃科举。好治易,尤留意通鉴。教人循循善诱,常聚族百人,昕夕击鼓,聚众致礼享堂,不以寒暑废。吕著有《澹轩集》十五卷,《国史经籍志》传于世。

...〔 ► 李吕的诗(224篇)