《舒城登观音寺偶会故人朱从善酌酒赓诗至晚而别》拼音

元代李裕

shūchéngdēngguānyīnǒuhuìrénzhūcóngshànzhuójiǔgēngshīzhìwǎnérbié--

liánxúnǒushānshuǐlónggāngshìpánhuánféishuǐbēnhuí

yǎotiǎoqīngliángōngyúnjiānzhùshíménqīngzhòngzhòngsōngshānjiāwēi

殿diànyǐncuìwēizhōngsēngguīyángchùfēiliūjiànxiāngxuěbǎoshùnínggān

fànkōngzhōngwéntiānhuāyánwàishānkāijǐngjuémèiduànrén

chāoránqièsuǒshìérrénsǎoshízuòlínyīnxiéshǒuhuàpíng

tiánjiāzhuóláolǎojiànxiānggēngxīnliántánkōngyuán

zuìláiyóushǎnggāoqióngyuǎnjìnjǐngfēncānchàfēngluán

cháowànsōngyānliǎnqiāncūnshùzhǐchǐzhōuchéngwēimángjiégēng

yōu怀huáitóngdiàopáihuáinénggèngyuēfāngchūnyānzhòngyóu

李裕简介

唐代·李裕的简介

(1294—1338)元婺州东阳人,字公饶。文宗至顺元年进士。少从许谦学,撰《至治圣德颂》。英宗召见,令宿卫禁中。文宗时授承事郎,同知汴梁路陈州事,有惠政。改道州路总管府推官,时裕已卒一月。

...〔 ► 李裕的诗(135篇)