《为潘文则作思亲诗》拼音

魏晋王粲

wèipānwénzuòqīnshī--wángcàn

xiǎn

yīnhuīzhǐ

xiān

zhìmóujiāng

gōngláocuì

xiǎozi

xiǎozizhīshēng

zāoshìwǎngníng

lièkǎoqínshí

cóngzhīzhēng

yǎngòuzào

yīnyōushìyīng

退tuìshǒutiāobēng

huāng

guófēnzhēng

huònán

jiùjǐng

jiē怀huáiguī

chěng

shèngshànláo

wèiqíng

chūnqiūdàishì

jiǔlíng

miǎnxíng

yāntuōchéng

chéngfǒu

wěizhītiān

shùxiǎn

bǎoxiánián

ménménwéi

xīnxuán

diào

zǎoshìdiān

cúnyǎng

hòulín

yǎnzài

cǎntòngqièxīn

xíngyǐngshī

húnshuǎngfēichén

zàiliǎoé

āiyǒuyīn

zhī

yōushēn

níngshì

jīn

yányáncóngxiǎn

cuī

yǎngzhānguīyún

língpiāohuí

fēiyān

chāoyānjiē

ruòliú

qíngshìchítuí

shīzhīzuò

qínggàoāi

王粲简介

唐代·王粲的简介

王粲

王粲(177-217),字仲宣,山阳郡高平(今山东微山)人。东汉末年著名文学家,“建安七子”之一,由于其文才出众,被称为“七子之冠冕”。初仕刘表,后归曹操。

...〔 ► 王粲的诗(48篇)