首页 > 古诗词 > 示弟 > 拼音

《示弟》拼音

明代苏葵

shì--kuí

xiōngguǒnéngxiánzizhīsuǒtuōshēngcáiwèixué

dànhǎoshūkǒunéngbiànchúnzhèngjīnjīnrénxiàngōu

tiānlúnzhìxiāngjiǎofěiyīncáihuòshēngyóuzizuò

nóngshāngpiāopiāoxuèlièmáochóngwāngōngluòfēiquè

shèngxiánshūgānxīnrǎnzhuótóngzhūfǎnwèizhēn

qīnrénxiándānzāogāoyángshìyuǎn

fánjīnrénxíngwèihàishèngzhènyàosuǒzhìliúbēiwéijiāxiāosuǒ

chòumíngyuǎnjìnwénzhějiēcánzuòquàněrxiàotiánjīngjièěrqiángè

quàněrgāojièěrbáoquàněrtáojièjièěrchū

quàněrchūyánjièěrhānzhuójiànjiāngshàngcháo退tuì

jiànxiàbīngxiāoshuòjiànshàngbēngxuē

jiànyuánzhōnghuāshuāiluòshìshìzǒngzàirénzhījué

ěrshēnjiūqīngnuònuò

苏葵简介

唐代·苏葵的简介

广东顺德人,字伯诚。成化二十三年进士。弘治中以翰林编修升江西提学佥事。性耿介,不谄附权贵。为太监董让陷害,理官欲加之刑。诸生百人拥入扶葵去,事竟得雪。在任增修白鹿书院。官至福建布政使。有《吹剑集》。

...〔 ► 苏葵的诗(9篇)