首页 > 古诗词 > 南风谣 > 拼音

《南风谣》拼音

明代郑定

nánfēngyáo--zhèngdìng

nánfēngchuīshuǐmǎnbǎizhàngqiānzhōuniúwǎn

liúlàngdēngtiānniúèzhòngzhōuqián

zuòshūtóusòngfēngduōzhùnánshāngshūběi

běijiānánhǎiruánláishínánfēngchuīběichuán

qīnglěngguòjiǔkuāngdiézhàngwénqīngyuán

piànfānyáoyáochūjīngkǒuhuáiyúnzhānběidòu

nánfēngyuèjīngliángliǎngànqīngshānzǒu

jīnniánzuòháinányóunánfēngzhèngěrdāngchuántóu

fēngshénruòxiāngshíshíchéngyānliú

nánfēngduōběifēngshǎonánběirénshēngguòniǎo

zǎowǎnhuíchuánwàngběiguīzhíhòunánfēngchuīdàoxiǎo

郑定简介

唐代·郑定的简介

元明间福建闽县人,字孟宣。元末为陈友定记室。友定败,浮海入交、广间。久之,还居长乐。洪武末,累官至国子助教。好击剑,工诗及古篆、行书,为闽中十才子之一。有《郑博士诗》、《澹斋集》。

...〔 ► 郑定的诗(6篇)