《何氏孝节诗》拼音

明代祁顺

shìxiàojiéshī--shùn

tíngtínghuábiǎoguǎnshàngxiàojiémínggāozhàoxiàngguīménzhìxíngdòngjiǔzhòngzhìyǒuhóngēntiānjiàng

rénshuíjiùfǎnchúnjiāngrénshuíshījiétiānfēnshù

zhuōzāixiánxīnchángréntóngjiùsuǒzhǔliángrénsuǒcóng

shàngqíngtiānchùrónggāotángyīngkuīwèichōngyàoshí

ròuyóushēngjiùnánzàishēnrěnwèiqīncháopíngbǎiyōushì

liángrénzǎoshìshēnbēihàoshìshāngchūnhándēngbànzhùchóukōngguī

níngzuòrénshānshízhuǎnxīnjiēxiàojiéyǒuzhígāngchánghòulún

shěndāngshìfēngkuìzhōngquèyǒuzhēnnánzixiǎorénfēnfēndāngkuì

祁顺简介

唐代·祁顺的简介

(1434—1497)广东东莞人,字致和,号巽川。天顺四年进士,授兵部主事,进郎中。成化中使朝鲜,不受金缯,拒声伎之奉。累官至江西左布政使。有《石阡府志》、《巽川集》。

...〔 ► 祁顺的诗(353篇)