首页 > 古诗词 > 宝书阁 > 拼音

《宝书阁》拼音

明代祁顺

bǎoshū--shùn

tángtángchéngdōngqiānxiāngxuéliúshuǐhuán西piānhǎoshānràonánguō

qīngjīnláiyóujiàntóujiǎosuǒqiúzàishīshūsuǒwéi

hóushànzuòxìngshìlèixīnyǒutuōyǒngjīngéjiànyóuyuē

gōngjiùjiǎoàixiūshìzhòngkāitángqiánshìzhēngróngtánghòukuānchuò

便biàncángshūshūěrchuànggāozàohuàwèizhǔzhāngguǐshénzhù

zhòngcáifēnqúnjiàngshìlóngzhuómíngfēichénwēigòuchēngluò

yányíngxuànqīngkǎnmíngdānèfēnglíngjiēzhūyuèyǒuliáncuì

qiānjīngòuwànjuǎnchōngdòngjuéliùjīngzuìyánzhěngbǎishìfēnjiāocuò

biāobiéqiānshísuǒyàokuíguāngyìnghóngwénjīnhuò

yúnxiāngshèngxūnjiānliánluònéngtūnshízhùzhānghuá

jīngshìbiànbīngxiǎnyánèdàngránchénghuīchénkuàngyòuzāorǎnglüè

fēilíngguāngcúnshūshìqínkēngnüèhuǐjīngwángzhūtáowèichuān

shuínéngxìngxiūzhèngcànruòfēngliúxiàoshūlángbàojīngshìlüè

xīnránxìnglìntuóguīchūxiōnggōngxiàoguīduōnuò

qínláojǐnshílúnhuànzuózhòngnánjūnyuǎněrwèijīngè

wénqiányǒuméiwàinéngzuòkuāqiánshíshìmiánmiǎo

ěrláizhōngfǒufánshènglúnmíngtiěshìtànlìngwēi

chénāilěngfēngliúhuāngcǎoxīnbēitáihén

wēiwēixiánsòngjiùděngqiāoquèyōuyōugānkūnnèidàoháiruò

shìréngōnghuòzhòngmíngjuéníngzhībiānzhōngzhìwèikānjué

chángwénshàngshíhúndùnníngtàihòuláishūxìngwénjiànzhāochāo

shūzuìyōuféndiǎnzhōnghàoèshíshūwèikuīhún

tiānshēngzhòngyuánshǔzhēnzhuódàochuánshìwéicáijiéyánshēngzhuō

liùjīngchéngzhōnghuòláoxuēcóngchuíxiànláiqiānchuánduó

jīngqínwēijìnchūhànhái穿chuānzáobiānzàitiānxiàshuíwèidìngchún

suítángdàiguāngyàncúnjuénéngtànyuānwēiěrzāo

xīngkuíchánèrshuǐliánluòzhēnxiāngchūtǒngxuánzhǎng

piànyánwànqiānjūnzhewénfēngchǎnyángshèngdàolàixuānkuò

shírénhǎocángshūyǒuyuējiànyángjùnliǎngzhēngróngyuè

bāngwénxiànshūzhuōluòshēnghuádòngxiāngguómíngjiàoděngshānyuè

shēnghòushíǒubèishīshūwèinéngwànjuǎnshìbiānzhe

jiéwǎngyīnxiàngēnggǎnqiúhuòzhígēnshēnpéiqiánquè

zhāngnǎishìguìfēishūzhōngyǒuzhìbǎodànshūguījué

chángqīndēngqīngguǎnshuāngbìnfěishēnyǒu使shǐxīnzuò

pànzhōngyóuguānchénjiēluòchíqínshàngqīngxiāngtánxìngzhuǎnpán

zhúshēngyīnyuānfēiyuèfèixìngxiāngxúnyùnyǒuhuíbáo

juànfēnghuàběnrěnchéngxiāosuǒpíngshuíshàoqiángōngqiěkāihòujué

yuànchéngxīnbēiwèizuó

祁顺简介

唐代·祁顺的简介

(1434—1497)广东东莞人,字致和,号巽川。天顺四年进士,授兵部主事,进郎中。成化中使朝鲜,不受金缯,拒声伎之奉。累官至江西左布政使。有《石阡府志》、《巽川集》。

...〔 ► 祁顺的诗(353篇)