《挽叶太宜人》拼音

明代陈建

wǎntàirén--chénjiàn

tiānxiàyǒuzhìshùtiānxiàyǒumiàogǎnyīngtiān

jiētàixiánlìngzhōngshīnèizhùjiàozimíngbìngchí

cháoyīnggàoguānpèiqīngshíyúnshùlínfēngfěirénwèi

wěizāirénzhǒngbiǎoxiàodiānpèizhīyǒuníngshēnwēi

hàodùnshàngshēndàizhàngjīngchénggǎnyīngsuí

mèngjiàngshìfēitángshénhuījiějiǎnpíng

xiánxìngyàngshìshíquánjiāyàngmíngmíngxiǎnchí

yǒumiùqiǎoxiàotōngshénshǐxìntiānréngāoháitīngbēi

xiánshìshùjǐnbiǎnshīxiáhóngtāozhōngzhěng

shíchēngyāoshěnjièkuàngduōxiánzhènzhènbìnglínér

èrnányóushìhǎnxūngāokuímíngchuíhànjiǎnxiǎnyángduānzài

hánxiàojiǔyuánxiàyīngzhīhàngǎnshìxiāngféngzhòngtàn

kuìchuánliáoěrchén

陈建简介

唐代·陈建的简介

(1497—1567) 明广东东莞人,字廷肇,号清澜。嘉靖举人,授教谕,历信阳知县,以母老辞归。专精著述,尤精于理学。著《学部通辨》,谓阳明之学乱道误人,赞朱熹、陆九渊之说。又有《皇明通纪》、《治安要议》、《滥竽录》、《乐府通考》。

...〔 ► 陈建的诗(2篇)