《送赵守备解南漳赴湖北仓》拼音

明代陈淳

sòngzhàoshǒubèijiěnánzhāngběicāng--chénchún

qiánniánbāngrényínggōngláirénréngōnglái

jīnniánbāngrénsònggōngrénrénhèngōng

gōngzàinánzhāngsānniánrénzhèngbǎinián

zàimíntiáojiēshūrénhuìàishèngshù

nóngtiánshìxuégōngshìchánshāng

pānyuányuàngōngguīduànyāngliúgōngzhù

tiānziàimínnánběijūnxiázhāng

mìnggōngchéngyáo使shǐjīng访fǎngmínqīngmín

kuàngyuēláiyòngzhíkànzhōngyuánzhèngmén

yīngcáifēnǒuránchóuhuàduānwèihuī

běishìzhòngfēnchǔnchǔngàiníngzhōng

wǎnbīnggōngwèishèngmíng

xīnwéntàipíngshàngkuīzhōuzhàocānchuán

zōushēngtiǎnchūtáoróngxiàwàngqīngguāng

ménwéizhīhǎoxiūgǎnyuèfēnqiúpān

qièxìngdàoyǒuzhǔméngyòngshěxíngcángsuǒ

陈淳简介

唐代·陈淳的简介

陈淳,1483年生,1544年逝世(另一种说法是1482—1539),长洲(今江苏苏州)人。字道复,后以字行,更字复甫,号白阳,又号白阳山人。他的有些作品,所画质朴,可以看出受沈周画法的影响, 从他现存作品中即可见风格和用笔,既能放得开,又能收得住。在绘画史上,陈淳与徐渭并称为“白阳、青藤”, 陈淳的绘画当属文人隽雅一路的,即“白阳”一派画家。

...〔 ► 陈淳的诗(128篇)